dricalara

Ian McEwan'ın bu romanı gerçekten işe yaramamalı, ama bir şekilde çalışıyor. Kefaret'i anımsatan bir tarzda başlar ve bu kitapta olduğu gibi Ian McEwan, geçmişte bir geçmiş hissini ustaca çağrıştırır. Bu kez ortam 1962'de Britanya, altmışlıların ayaklanmasından hemen önce, savaş sonrası kemer sıkma ve toplumun muhafazakarlığını birbirinden ayırdı. Edward ve Floransa yeni evlendiler ve düğün gecelerinde onlarla tanıştık. Evlilik öncesi seks yapılmamıştır ve Floransa yaklaşan tüketim eylemi hakkında kararsız ve olumsuz duygular ile doludur. Edward kendini oldukça deneyimsiz ama son derece istekli. Bu gecenin beklentisiyle bir hafta boyunca mastürbasyon yapmaktan kaçınmasıyla hevesleri artar. Kefaret'te olduğu gibi, karakterler arasında iletişim eksikliği vardır. Kafalarında o kadar çok şey var ki, bu da sessiz kalıyor. Kefaret'te olduğu gibi, bu iletişim eksikliği ve duyguların şişmesi, incinme ve yanlış anlama ile dolu korkunç bir sahneye yol açar. Tüketim iyi gitmiyor, acı verici şeyler söyleniyor ve Edward sahilde yürümek için kaçıyor. Floransa izlediğinde, sahne uzlaşma için hazırlanır, ancak iletişim kuramamaları işleri daha da kötüleştirir ve Floransa ayrılır. Edward takip etmeyi reddediyor. Bu eylem, bu eylemsizlik eylemi evliliklerini sona erdirir ve tüm yaşamlarını gelecek şekilde şekillendirir. "Hayatın tüm seyri, hiçbir şey yapmadan bu şekilde değiştirilebilir." Ve sonra, tüm bu sahne ayarı, karakter ayarı ve duygudan sonra, kitap hızlı bir şekilde ilerler. Kitabın son on sayfası Edward'ın hayatındaki gelecek yirmi yılı kapsıyor. Neredeyse Ian McEwan'ın yazmaya başladığını bitirmekten rahatsız olamamış gibi. Sadece işe yaramamalı, ama bir şekilde çalışıyor. Ve hala neden olduğundan emin değilim.

2019-12-19 13:44