kih90

Çoğu Amerika'ya göçmen olan çoğu Bengal dili olan Kızılderililer hakkında kısa öyküler. "This Blessed House" u çok seviyorum, hem spontan hem de meraklı olan ve dondurma yemek için hiçbir yere el ele yürümeyi sevmeyen eşli bir çift olan & TT'yi bana öğretici buluyorum. Bazı hikayeler beni kalbimden, sevgiden, evliliğinden ve aslından şüphelendiriyor, geç ve sevgi için evlendiğim ve kendi kendime dokunamadığım için mutlu olduğum için beni mutlu ediyor. “Üçüncü ve Son Kıta” adlı son hikaye, 1969'da 6 hafta boyunca üç yaşında bir bayanla biniş yapan Boston'a göçmen hakkında. son paragrafı hayret verici derecede andıran, beni kendi yüreklerim hakkında düşündürüyor: “Ne zaman [oğlum] cesareti kırılmazsa, üç kıtada yaşayabilirsem, o zaman fethetmeyeceği bir engel olmadığını söylerim. Sonsuza dek kahramanlar olan astronotlar ayda sadece birkaç saat geçirirken, ben yaklaşık otuz yıldır bu yeni dünyada kaldım. Başarımın oldukça sıradan olduğunu biliyorum. Servetini evden uzakta arayan tek erkek ben değilim ve kesinlikle ilk ben değilim. yine de, seyahat ettiğim her milin, yediğim her yemeğin, bildiğim her kişinin, uyuduğum her odanın şaşkına uğradığı zamanlar var. göründüğü kadarıyla sıradan, hayal gücümün ötesinde zamanlar oluyor. ”

2019-12-10 03:31